سنگ کلیه که رنال کلکولوس یا نفرولیت هم نامگذاری شده است جسم سختی است که از کانی های موجود در ادرار تشکیل میشود.
سنگهای کلیه معمولاً از راه مجرای ادرار دفع میشوند و اگر کوچک باشند هیچ نشانگانی ندارند؛ ولی اگر اندازه سنگ کلیه به ۳ میلیمتر (۰٫۱ اینچ) برسد مجرای میزنای را بسته و درد شدیدی را در پهلوها و پشت ایجاد میکند که به کشاله ران نیز کشیده میشود.
این درد را قولنج کلیوی نامیدهاند و به صورت درد بازگشت کننده هر ۲۰ تا ۶۰ دقیقه تکرار میشود.
نشانههای دیگر سنگ کلیه شامل تهوع، استفراغ، خون ادراری، چرک در ادرار، و درد در حین ادرار کردن میباشند. بسته شدن میزنای کاهش کارکرد کلیه و بزرگی کلیه را ایجاد میکند.
اغلب بیماران مبتلا به سنگهای کلیه معمولاً در سالهای اولیه بلوغ و حد اکثر شیوع سنی آن در حدود ۲۸ سالگی است. بطور کلی سنگهای کلیه در مردان ۴ برابر زنان است، نسبت مرد به زن ۲ به ۳ است.
انواع مختلف سنگ ادراری وجود دارد ولی اغلب سنگها از جنس #اگزالات_کلسیم هستند.
سایر انواع شامل ترکیبات فسفات، سیستئین، و اسیداوریک هستند.
سنگها در لگنچه، میزنای، مثانه و در پیشابراه دیده میشوند.
رژیم غنی از کلسیم - سدیم - پروتئین و همچنین عدم تحرک افراد مبتلا به هیپر کلسیوری نوع دو - افراد مبتلا به بیماریهای گوارشی مثل التهاب روده، سابقه ابتلا به عفونت ادراری و بیماریهای متابولیک، نقرس، عدم تحرک در ابتلا به سنگ نقش دارند.
دلایل ایجاد سنگ کلیه
هنگام ایجاد درد حاد (اغلب ناشی از گیرکردن سنگ در مجاری) مسکنهای مخدر و غیراستروئیدی مفید هستند. معمولاً در چنین مواقعی اساس درمان انتظار برای دفع سنگ از طریق جریان ادرار است.
مهمترین عامل تغذیهای در تشکیل سنگ کلیه کم آبی می باشد و افرادی که فعالیت ورزشی بالایی دارند و مکملهای پروتیینی مصرف میکنند، باید آب فراوان بنوشند.