هپاتیت

هپاتیت A

ویروس HAV است که بوسیله مدفوع از بدن شخص آلوده دفع می‌شود و باعث آلودگی آب آشامیدنی و غذا می‌شود.

راه انتقال: (اورال و فکال)

این بیماری از طریق آب و غذاهای نپخته یا خوب نپخته شده یا غذاهایی که بوسیله اشخاص مبتلا طبخ می‌شوند، می‌باشد. HAV به ندرت از طریق خون به اشخاص دیگر منتقل می‌شود. هپاتیت A به شکل حاد دیده می‌شود ولی کمتر آلودگی مزمن بوجود می‌آورد. یکبار ابتلا به این بیماری در شخص مصونیت دائمی بوجود می‌آورد.

شیوع:

بیشتر در اواخر پاییز و اوایل زمستان.معمولا بیماران وارد فاز مزمن نمی شوند.تمامی مبتلایان به این نوع هپاتیت که قبلا سالم بوده اند،بدون هیچ پیامد بالینی،معمولا بهبود می یابند.

هپاتیت B

نوعی بیماری ویروسی در انسان‌هاست که به کبد بیشترین آسیب را می‌زند. ویروس این بیماری یکی از جدی‌ترین انواع هپاتیت را سبب می‌شود.
این ویروس عامل مولد هپاتیت B است و جزء ویروس‌های کبدی دارای DNA طبقه‌بندی می‌شود. HBV از خانواده Hepadenaviridae می‌باشد. بافت هدف این بیماری و میزبان آن محدود و فقط در کبد، گاهی پانکراس و کلیه انسان و میمون را نیز آلوده می‌کند.

نوعی بیماری مقاربتی ،اکثرا از راه های غیرپوستی و یا انتقال پوستی مخفی منتقل می شود.
از طریق:تماس باخون و سایر مایعات خونی عفونی.
ممکن است بیمار وارد فاز مزمن شود.استعداد ابتلا به سرطان کبد را افزایش می دهد.امکان سرایت به نوزاد از طریق شیر مادر مبتلا وجود دارد.

هپاتیتC

ناشی ازHCV.

انتقال:

معمولا خونی،هم چنین از طریق سایر راه های پوستی مانند تزریق دارو های داخل وریدی.طی مرحله ی حاد،شدت آن از نوع بی بیشتر است.

هپاتیت D (دلتا)

تنها کسانی که قبلا به HBV مبتلا شده باشند،به این هپاتیت مبتلا می شوند.از طریق خون،تماس جنسی محافظت نشده و.... منتقل می شود.در صورتی که همراه با نوع B باشد،ممکن است افتراق آن از نوع عفونت نوع B به تنهایی مشکل باشد اما معمولا عفونت همزمان شدیدتر است.

هپاتیت E

راه انتقال:

همانند نوع A معمولا اورال فکال.
بیشتر افراد جوان را درگیر می کند.معمولا پیامد طولانی مدت ندارد