دیگوکسین DIGOXIN

گروه درمانی :  گلیکوزید قلبی

مصرف در حاملگی : گروه C

اشکال دارویی :                                                       

Oral Drop : 0/5 mg/ml

Tab : 0.25mg

Inj : 0.5 mg/2ml

Elixir : %5mg/ml

راه تجویز  :  خوراکی (Oral) (قرص والیکزیر) بایابدون غذا را میتوان تجویز کرد میتوان قرص را خرد کرد با غذا یا آب میوه خورد .تزریقی : IV رقیق شده با آب مقطر یا N.Sیا D/W

اندیکاسیون ، راه مصرف و دواژ

1. نارسایی احتقانی قلبی ، فلوتردهلیزی و فیبریلاسیون دهلیزی تاکیکاردی پاروکسیسمال دهلیزی (PAT)

بالغین : دوز ابتدایی ، 0.5-1 mg  از راه وریدی یا خوراکی در دوزهای منقسم در خلال 24 ساعت است ، دوز نگهدارنده روزانه 0.125-0.5mg ( متوسط0.25mg  ) از راه وریدی یا خوراکی است . برای درمان دیس ریتمی ها معمولاً دوزهای بیشتری از دارو برحسب پاسخ بیمار مورد نیاز است .

بالغین با سن بیشتر از 65 سال : روزانه 0.125 mg  از راه خوراکی به عنوان دوز نگهدارنده تجویز می شود . در بیماران ضعیف و ناتوان ممکن است فقط 0.0625mg در روز یا 0.125mg  یک روز میان تجویز شود .

کودکان سنین 2 سال و بزرگتر : دوز ابتدایی ، 0.02-0.04 mg/kg  از راه خوراکی ،  منقسم هر 8 ساعت در خلال 24 ساعت است ، دوز ابتدایی وریدی /kg 0.015-0.035mg  است ، دوز نگهدارنده  روزانه 0.012mg/kg از راه خوراکی ، منقسم هر 12 ساعت است .

کودکان سنین یک ماه تا 2 سال : دوز ابتدایی ، 0.035- 0.60mg/kg از راه خوراکی منقسم در سه روز در خلال 24 ساعت است ، دوز ابتدایی وریدی 0.03-0.05mg/kg است ع دوز نگهدارنده روزانه 0.01-0.02mg/kg  از راه  خوراکی ، منقسم هر 12 ساعت است .

نوزادان کمتر از یک ماه : دوز ابتدایی 0.035mg/kg  از راه خوراکی ، منقسم هر 8 ساعت در خلال 24 است ، دوز ابتدایی وریدی 0.02-0.3mg/kg  است . دوز نگهدارنده روزانه 0.01mg/kg  از راه خوراکی ، منقسم هر 12 ساعت است .

نوزادان پره ماچور : دوز ابتدایی 0.025mg/kg  از راه وریدی ، منقسم در سه دوز در خلال 24 ساعت است ، دوز نگهدارنده روزانه 0.01mg/kg  از راه وریدی منقسم هر 12 ساعت است .

کنتراندیکاسیون و موارد احتیاط :

فیبریلاسیون بطنی ، مسمومیت دیگوکسین ، حساسیت مفرط ، تاکیکاردی بطنی ، بیماری شدید ریوی ، هیپوکالمی ، انفارکتوس میوکارد حاد

تداخلات دارویی:

- مصرف همزمان داروهای کاهش دهنده پتاسیم سرم نظیر دیورتیک های تیازیدی و حلقوی ، کاربنی سیلین ، گلوکوکورتیکوئیدها خطر بروز مسمومیت را افزایش می دهد.

- مصرف همزمان کینیدین ، وراپامیل ، دیاتیازم ، آمیودارون سطح سرمی این دارو  را افزایش داده و باعث مسمومیت می شود .

- مصرف همزمان با داروهای مسدود کننده بتاآدرنژیک و سایر داروهای ضدآریتمی (کینیدین ، دیزوپیرامید ) باعث تشدید برادیکاردی بیمار می گردد .

- جذب این دارو به دنبال مصرف آنتی اسیدها ، کائولین پکتین و کلسترامین کاهش می یابد .

عوارض جانبی :

1. خستگی ، ضعف ، سردرد ، سرگیجه
2. افزایش شدت نارسایی احتقانی قلب ، دیس ریتمی های قلبی
3. تاری دید ، دوبینی
4. بی اشتهایی ، تهوع ، استفراغ ، اسهال

توجهات پرستاری

1. کنترل نبض – کنترل الکترولیت ها در (Ca.mg.cl.Na) serum بیمار انجام شود .
2. عملکرد کلیه(Bun.Cr) بیمار بررسی شود .
3. I/Oبیمار کنترلشود .
4. از بیمار ECG گرفته شود .
5. کنترل سطح سرمی پتاسیمبیمار بسیار ضروری است .
6. بیمار را از نظر علائم و نشانه های مسمومیت با دیگوکسین تحت نظر بگیرید و در کودکان ، آریتمی قلبی نشانه اولیه مسمومیت است

آموزش به بیمار :

1. به بیمار توصیه شود دارو را مطابق دستور پزشک و هر روز در وقت معینی مصرف شود .
2. دوز فراموش شده را یا باید تا 12 ساعت پس از زمان مقرر مصرف و یا از کاربرد آن صرف نظر کرد و در صورتی که 2 دوز یا بیشتر از دارو فراموش شد باید به پزشک اطلاع دهید .
3. علائم و نشانه های مسمومیت ( بی اشتهایی ، استفراغ ، اشکالات بینایی ) به بیمار گوشزد شود .
4. در صورتی که تعداد ضربانات قلب قبل از مصرف دارو کمتر از 60 یا بیشتر از 100 ضربه در دقیقه بود ، با پزشک تماس بگیرید .