facebook googleplus instagram telegram

کربنات لیتیوم

طبقه بندی درمانی: ضد مانیا

طبقه بندی مصرف در حاملگی:D

اشکال داروییکربنات لیتیومS.Tab:300 mg

CAP-E-R    Tab:400mg  

فارماکوکینیتیک،دینامیک و مکانیسم اثر

این دارو روی پمپ سدیم پتاسیم آدنوزینتری فسفاتاز ،موجب سهولت انتقال یون سدیم در غشاء سلول عصبی می شود .این دارو موجب افزایش باز جذب نوراپی نفرین و افزایش حساسیت رسپتورهای سروتونین می شود این دارو به آسانی از GI جذب می شود .این دارو به پروتئین های پلاسما اتصال نمی یابد .نیمه عمر این دارو ؛27-20 ساعت است .پیک تاثیر این دارو ،نیم تا 3 ساعت می باشد .دفع این دارو از طریق ادرار است.

اندیکاسیون ها راه مصرف و دوزاژ

جلوگیری یا کنترل مانیا

بالغین : در حمله حاد 300mg خوراکی حداکثر 4 بار روزانه

دوز نگهدارنده: 300mg ،روزانه 4-3 بار است.

حداکثر دوزاژ روزانه بالغین 2/4 g  است .

نکته:در افراد مسن این دارو با دوزاژ 150-300 mg  روزانه دو بار شروع می شود.

نکته: کنترل متناوب سطح سرمی دارو ، لازم است.

افسردگی شدید ،بیماری شیزوفرنی،وابستگی به الکل

بالغین: 300 mg  خوراکی سه تا چهار بار در روز

کنترا اندیکاسیون ها و موارد احتیاط

حساسیت مفرط/ عدم کنترل دقیق/ حاملگی

احتیاط: هیپوولمی/ آسم/ دهیدراتاسیون/ پسوریازیس/اختلال عملکرد کلیوی/ بیماری های قلبی  عروقی/ صرع/ کاهش سدیم خون/ آدیسون/ MG/ افراد مسن/ فیبروز کیستیک

تداخلات

مصرف همزمان هلوپیرادول، می تواند آنسفالوپاتی بدهد.

مصرف همزمان دیورتیک های تیازیدی /فنی توئین/کاربامازپین/ تتراسیکلین ها می تواند مسمومیت با این دارو شود.

با مصرف همزمان TCAS ، احتمال دارد اثر فارماکولوژیک TCAs زیاد شود.

مواردی از مسمومیت در مصرف همزمان مترونیدازول ، هم گزارش شده است.

استازولامید،دفع لیتیوم را زیاد می کند.

احتمال مسمومیت با لیتیوم ، در مصرف همزمان با NSAIDs وجود دارد.

پس بهتر است این بیماران از استامینوفن به عنوان مسکن استفاده بکنند.

عوارض جانبی و ناخواسته

CNS: سرگیجه/ سردرد/ بی قراری/ ضعف عضله/ تغییراتEEG/ تشنج/ ترمور/ استئوپور/ تحریک پذیری/ خواب الودگی

GI: تهوع/ استفراغ/ اسهال /خشکی دهان/ احساس مزه فلزی

GU: سمیت کلیوی/ پلی اوری/ بی اختیاری ادار

CV: دیس ریتمی/ برادی کاردی/ کلاپس قلبی- عروقی

Orther: هیپو تیروئیدی، (ندرتا"هیپرتیروئیدی) / دیپلویی/ کاتاراکت پیری/ کاهش اشک/ میالژی/ اختلالات گفتاری/ ضایعات آکنه مانند/ پوسیدگی دندان/ هیپرگلیسمی گذرا

مصرف در شیردهی

توصیه نمی شود

اقدامات پرستاری

  1. وزن را روزانه کنترل نموده و هر گونه ادم در ساق پا ،مچ پا و دست را گزارش کنید.
  2. به مصرف سدیم توجه نمایید. کاهش مصرف سدیم به همراه کاهش دریافت مایعات منجر به احتباس لیتیوم می شود .افزایش دریافت سدیم و مایعات سبب کاهش احتباس لیتیوم می گردد.
  3. حداقل روزانه تورگورپوستی را چک کنید.
  4. در شروع درمان و طی آن ، ادرار را از نظر آلبومینوری،گلوکوزوری و سطح اسید اوریک چک کنید پس از آن نیز هر دو ماه یکبار این بررسی ها را انجام دهید.
  5. وضعیت نورولوژیک را از لحاظ سطح هوشیاری،نحوۀ قدم برداشتن ،رفلکس های تحریکی و ترمور مدنظر قرار دهید.
  6. در آغاز سطح سرمی لیتیوم را هفتگی چک کنید ،پس از آن هر 2 ماه یکبار این عمل را انجام دهید (سطح درمانی لیتیوم معادل 0/5-1/5 meq/lit می باشد.)
  7. کنترل ECG در افراد بالای 40 سال و یا مبتلا به بیماری های قلبی- عروقی لازم است.

تجویز

  1. در افراد سالمند دوز دارو را کاهش دهید.
  2. دارو را با غذا مصرف کنید تا عوارض گوارشی کاهش یابد.
  3. به منظور پیشگیری از دهیدراتاسیون طی درمان اولیه ،مصرف مایعات را به 3-2 لیتر در روز برسانید در طی درمان نگاهدارنده مصرف مایعات باید به 2-1 لیتر برسد.

آموزش به بیمار و خانواده

  1. نشانه های مسمومیت خفیف با لیتیوم عبارتند از :استفراغ/ اسهال/ اختلال در هماهنگی حرکات/ لرزش های حرکتی ظریف/ ضعف/ خستگی .نشانه های مسمومیت شدید با لیتیوم شامل موارد زیر می باشد: لرزش های خشن/ تشنگی شدید/ وزوز گوش/ ادرار رقیق
  2. وزن مخصوص ادرار را اندازه بگیریدکنترل سطح لیتیوم به طور دوره ای اهمیت زیادی دارد .
  3. طی درمان با این دارو ،استفاده از روش ضد بارداری اهمیت دارد زیرا می تواند برای جنین مضر باشد.
  4. تا زمانی که سطح لیتیوم ثابت نشده است از کار با ماشین آلات اجتناب ورزید.
  5. شرع اثرات درمانی ممکن است 3-1 هفته به طول انجامد.
  6. به میزان کافی در روز مایعات و نمک مصرف کنید.
  7. کپسول ها و فراورده های تاخیری را نجوید و خرد نکنید.

 
3043
0
 
0
دیدگاه ها