آزمایش انعقادی PT_INR

چه وقتایی باید درخواست PT بدیم

1- بررسی علت خونريزی غير طبيعی

2- بررسی عملکرد داروهای ضد انعقاد مثل وارفارين
اگر آزمايش با اين هدف انجام بشه، ممکنه در ابتدا روزانه PT اندازه گيری بشه، وقتی که دوز مناسب دارو مشخص شد، ديگه لازم به انجام هر روز آزمايش نيست.

3- بررسی کاهش فاکتورهای انعقادی
فقدان بعضی از فاکتور های انعقادی میتونه باعث اختلالاتی مثل هموفيلی،(که بيماری ارثی هست) بشه.

4- بررسی کمبود ويتامين K

5- بررسی جهت انجام جراحی که احتمال خونريزی دارد

6- بررسی عملکرد کبد
ميزان پروترومبين همراه با ساير آزمايشات کبد انجام میشه مثل : آسپارتات آمينوترانسفراز و آلانين آمينو ترانسفراز.

7- بررسی اين که اگر بدن فاکتور های انعقادی را سريع مصرف کند، خونريزی متوقف نمی شود
اين به اين معناست که شخص DIC دارد( انعقاد داخل عروقی منتشر)


میزان نرمالPT در فرد سالم

• آزمون زمان پروترومبین PT(و: 11 - 13 ثانیه که در هر آزمایشگاه میتواند متفاوت باشد.

• میزان INR (نسبت همسو شده بین المللی) : 0.8 - 1.1 که در تمام آزمایشگاه ها ثابت است.

ميزان غير طبيعی PT

خب طبیعیه که چون فاکتور انعقادی هست ما بحثی روی کم شدن مقدارش نداریم پس مشکلاتی که ایجاد میشه مربوط به افزایش میزان PT هست.


زمان پروترومبين در موارد زير طولانی می شود

• فقدان و يا کم بودن فاکتور های انعقادی(یعنی فاکتورهای 1 ،2،5،7و10) در خون
• مصرف داروهای ضد انعقاد خون مثل وارفارين و در موارد نادری هپارین
• تغيير در فعاليت هر يک از فاکتور های انعقادی
• ساير مواد ، که مهار کننده ناميده می شوند ، روی فاکتور های انعقادی تاثير گذارند
• افزايش استفاده از فاکتور های ضد انعقادی
• بيماری کبدی مثل سيروز کبدی
• ابتلا به انعقاد داخل عروقی منتشر(DIC)، که يک بيماری تهديد کننده ی حياته که در اون بدن فاکتور های انعقادی رو سريع مصرف ميکنه ، به طوری که خون نميتونه لخته بشه.
  

اگه زمان پروترومبين طولانی تر از حد طبيعی بشه (حدود 1.5 تا 2.5 برابر مقدار طبيعی و INR 2 تا 3 )، بايد دوز مصرفی وارفارين را تغيير داد.

• زمان پروترومبين در افرادی که دريچه مصنوعی قلب دارند ، افزايش پیدا میکنه ،چون اين دريچه ها باعث ايجاد لخته ميشن.