facebook googleplus instagram telegram

ونتیلاتور



مد کنتروله ( CMV)

دستگاه اجازه هیچ تنفس ارادی را به بیمار نمیدهد وتمام کار تنفس را خودش انجام میدهد، دریچه دمی دستگاه به تلاش تنفسی بیمار جواب نمیدهد

معایب:

  • ⬅ آژیتاسیون وبی قراری بیمار
  • ⬅ جنگ بیمار با دستگاه ( fighting)
  • ⬅ تاکی پنه ( آلکالوز تنفسی) وتاکیکاردی و افزایش فشار
  • ⬅ سرکوب تنفس بیمار

 از این مدت بندرت استفاده میشود مگر اینکه دربیماران جراحی مغز واعصاب ویا بیماران بعد از عمل قلب باز که بخواهیم بیمار هیچ تنفسی برای افزایش فشار مغز ( ICP) و افزایش کارقلب نداشته باشد

باید بیمار دراستفاده از این مد از طریق داروهای نروماسکولار بلاکر وسدیشن ها کاملا خوابانده شود


مد A/C

این مد تنفس بیمار را کاملا دراختیار ندارد بلکه انعطاف پذیر است بطوریکه اگر بیمار تلاش تنفسی داشته باشد اجازه میدهد که بیمار تنفس داشته باشد ودراین راه کمک کننده هم هست

برای بیمارانی استفاده میشود که تنفس خودبخودی داشته باشند وقادر باشند با ایجاد فشار منفی دریچه بازدمی دستگاه را باز کنند درواقع از طریق trigger دستگاه تلاش تنفسی بیمار را پاسخ میدهد

بندرت استفاده میشود چون غیرهماهنگ با تنفس بیمار است و به بیمار اجازه نفس کشیدن میدهد اما بطور غیرموثر وغیرهماهنگ که باعث تداخل سیکل تنفس دستگاه با بیمار میشود

محاسن :

  • ⬅ بیمار تقریبا اجازه دارد تنفس داشته باشد
  • ⬅ کار تنفسی نسبت به مد کنتروله کمتر است
  • ⬅ آتروفی عضلات بین دنده ایی ودیافراگم بیمار کمتراست

معایب:

  • ⬅ تداخل تنفس بیمار بادستگاه
  • ⬅ بروز جنگ بیمار با دستگاه( fighting)


مد IMV

مد تهویه اجباری ست که دستگاه حجم جاری، ریت، Fio2 و setting تعبیه شده را با اجبار ( Mandatory) وارد ریه بیمار میکند اما دراین بین تمام تلاش تنفسی بیمار را سرکوپ نمیکند بلکه بیمار اجازه نفس کشیدن دارد دستگاه بطور غیرهماهنگ با تنفس ارادی بیمار تهویه اجباری خود را اعمال میکند که بیمارهم این زورگویی را نمیتواند تحمل کند وبه جنگ با دستگاه می پردازد

محاسن:

  • ⬅ بیمار اجازه نفس کشیدن دارد کاملا سرکوب نمیشود

معایب:

  • ⬅ ناهماهنگی تهویه اجباری دستگاه با بیمار منجر به جنگ بیمار با دستگاه میشود مگر اینکه بیمار را بخوابانیم
  • ⬅ احتمال تضعیف عضلات فرعی واصلی تنفسی وجود دارد

 برای پروسه جداسازی بیمار از دستگاه مد بدی نیست


مد SIMV

یک مد حجمی خوب است که تهویه خود را هماهنگ با تنفس بیمار اعمال میکند کمتر زورگویی دارد بیمار راحتتر بااین مد نفس میکشد، اجازه تنفس بدون تداخل با setting دستگاه را دارد، هروقت کم بیاورد وخسته شود دستگاه تهویه خود را ( از قبل تنظیم شده روی دستگاه) را اعمال میکند بیمار احساس بهتری دارد

محاسن:

  • ⬅ تهویه دستگاه با تنفس بیمار هماهنگ است احتمال جنگ کمتر است
  • ⬅ احتمال آلکالوز تنفسی کمتر است پروسه جداسازی راحتتر است
  • ⬅ هروقت بیمار خسته شود دستگاه کمک کننده است


مد CPAP

دراین مد هیچ تهویه اجباری وجود ندارد دستگاه فقط اکسیژن را دراختیار مریض میگذارد برای بیمارانی استفاده میشود که تنفس ارادی دارند، هوشیار هستند وراحت میتونند نفس بکشند هم درمرحله دم وهم درانتهای بازدم فشار مثبت داریم لذا تنفس بیمار راحتتراست وخودبخودی

محاسن:

  • ⬅ برای پروسه جداسازی مد خوبی ست، اجباری درتهویه با بیمار ندارد، اکسیژن را دراختیار بیمار بایک فشار4 مثبت ثابت میگذارد درواقع به بیمار میگه تو نفستو بکش اگه کم آوردی من هستم
  • اگر بیمار تنفس خودبخودی نداشته باشد احتمال دیسترس تنفسی واسیدوز تنفسی وکاهش هوشیاری وجود دارد لذا دربیماران با اختلالات نوروماسکولار ( میاستنی) با احتیاط کامل باید استفاده شود
  •  همراه با این مد PS هم استفاده میشود برایرغلبه بر فشار لوله های ونتیلاتور وتسهیل تنفس بیمار
  • نوعی از CPAP با ماسک داریم که دربیماران با اختلال تنفسی مزمن ( COPD, آپنه تنفسی حین خواب) بصورت غیرتهاجمی ( Non Invasive Ventilation) بدون نیاز به اینتوباسیون حتی درمنزل استفاده میشود


مد PEEP

ایجاد فشار منفی درانتهای بازدم دربیماران نروسرجری بمنظور کاهش فشار داخل جمجمه ( ICP) وافزایش برون ده قلبی استفاده میشود


مد BIPAP

مد خوبیست برای تهویه خوب بیمار، درواقع برای بهبود تنفس بیمار از دوفشار مثبت بهره میگیرد درواقع با اعمال دوفشار مثبت درمرحله دم کمک میکند تا تهویه بیمار بهتر صورت بگیرد


1- مد تهويه كنترله يا اجباري يا (CMV (Controlled Mechanical Ventilation)
در اين مد ونتيلاتور هواي دمي را با حجم جاري و تعداد از پيش تعيين شده، صرف نظر از كوشش هاي تنفسي بيمار به ريه هاي بيمار تحويل مي دهد و در صورت كوشش تنفسي بيمار، وي قادر به تحريك ونتيلاتور براي تحويل يك تنفس مكانيكي نخواهد بود و كوشش تنفسي بيمار توسط دستگاه بلوكه شده و موجب جنگيدن (Fighting) بيمار با دستگاه خواهد شد.
عيب اين مد آن است اگر بيمار بيدار بوده و تلاش تنفسي داشته باشد بدليل بلوك دستگاه، گرسنگي هوا و افزايش كار تنفسي رخ مي دهد.

2- مد تهويه كمكي يا (AMV(Assisted-Mechanical Ventilation)
در اين مد ونتيلاتور هواي دمي را با حجم جاري و تعداد از پيش تعيين شده، صرف نظر از كوشش هاي تنفسي بيمار به ريه هاي بيمار تحويل مي دهد و در صورت كوشش تنفسي بيمار، وي قادر به تحريك ونتيلاتور براي تحويل يك تنفس مكانيكي نخواهد بود و كوشش تنفسي بيمار توسط دستگاه بلوكه شده و موجب جنگيدن (Fighting) بيمار با دستگاه خواهد شد.
عيب اين مد آن است اگر بيمار بيدار بوده و تلاش تنفسي داشته باشد بدليل بلوك دستگاه، گرسنگي هوا و افزايش كار تنفسي رخ مي دهد.

3- مد تهويه كمكي يا (AMV(Assisted-Mechanical Ventilation)
در اين مد ونتيلاتور حجم از پيش تعيين شده اي را تنها با تحريك توسط كوششهاي دمي بيمار، در اختيار ريه ها قرار مي دهد. به اين معني كه فشار منفي ايجاد شده در ونتيلاتور ناشي از دم ارادي بيمار، دستگاه را تحريك كرده و ونتيلاتور حجم از پيش تنظيم شده را تحت فشار مثبت همزمان با دم بيمار به داخل ريه ها مي دمد. پس در اين مد حجم جاري بر روي دستگاه قابل تنظيم است ولي تعداد تنفس در دقيقه برابر با تعداد تنفس ايجاد شده توسط بيمار مي باشد كه يا به تمامي آنها توسط ونتيلاتور كمك حجمي مي شود و يا با تنظيم كليد حساسيت (Sensitivity or Trigger) تنها به دمهاي ارادي با فشار منفي مشخص كمك مي شود. در اين مد بيمار تعيين كننده تعداد تنفس در دقيقه است پس اگر بيماري تنفس تند و سطحي داشته باشد دستگاه به تمامي اين تنفس ها با حجم از پيش تعيين شده كمك مي كند بنابراين بيمار هيپرونتيلاسيون توسط دستگاه مي شود كه بايد مد به SIMV تغيير يابد يا با داروهاي فلج كننده عضلاني –عصبي و قرار دادن دستگاه روي مد كنتروله به بيمار كمك شود. حساسيت دستگاه بين 0.5- سانتي متر آب (بيشترين حساسيت) تا 10- سانتي متر آب(كمترين حساسيت) قابل تنظيم است.
عيب اين مد آن است كه اگر تنفس ارادي بيمار متوقف شود (آپنه) به علت عدم ارائه تنفس اجباري توسط ونتيلاتور، تهويه بيمار بطور كامل قطع مي شود.

4- مد تهويه كنتروله كمكي (ACV (Assist-Controlled Ventilation)
در اين مد ونتيلاتور به نحوي حساس (Sense) مي گردد كه در زمان وجود كوشش تنفسي توسط بيمار، مانند مد كمكي عمل كرده و با هر كوشش تنفسي بيمار (با فشار منفي مشخص)، حجم هواي از پيش تعيين شده اي را به ريه ها تحويل دهد و زماني كه بيمار كوشش تنفسي نداشته باشد مانند مد تنفسي كنترله عمل كرده و يك طرح تنفسي حداقل بصورت حجم از پيش تعيين شده اي را در فواصل از پيش تعيين شده به ريه ها تحويل دهد.
عيب اين مد آن است كه اگر بيمار كوشش تنفسي زياد داشته باشد، تعداد تنفسهاي كمكي تحويلي توسط دستگاه زياد شده و بيمار هيپرونتيله مي شود.

5- مد تهويه متناوب اجباري (IMV (Intermittent Mandatory Ventilation)
در اين مد تركيبي از تهويه كنتروله و تهويه ارادي است بطوريكه بيمار دم و بازدم ارادي خود را انجام مي دهد و دستگاه بدون توجه به تنفس بيمار، ريه ها را با حجم و تعداد از پيش تنظيم شده تهويه مي نمايد يعني بيمار در بين تنفسهاي اجباري تحويلي ونتيلاتور قادر به انجام تنفس هاي ارادي با حجم و تعداد دلخواه مي باشد ولي اين تنفسها ديگر توسط دستگاه حمايت نمي شود. لذا حجم تنفس ارادي در اين مد متغير است و با كاهش تنفسهاي اجباري دستگاه، بيمار فرصت مي يابد تا با كوشش تنفسي و با بهره گيري از عضلات تنفسي سهم بيشتري از تهويه را به خود اختصاص دهد. بهره گيري مد IMV همراه با CPAP به جدا سازي موفقيت آميز بيمار از ونتيلاتور مي انجامد.
در اين مد به دليل فشار راه هوايي كمتر، فشار داخل توراكس كمتر و بازگشت وريدي بهتر انجام مي گردد و افت برون ده قلب كاهش مي يابد.
عيب اين مد تداخل تنفسي بين تنفسهاي اجباري دستگاه با تنفس ارادي بيمار است كه منجر به عدم تطابق بيمار با دستگاه شده و منتهي به تهويه ناكافي و افزايش بيش از حد فشار راه هوايي و در نهايت احتمال باروتروما مي شود.

6- مد تهويه اجباري متناوب هماهنگ شده (SIMV (Synchronized Intermittent Mandatory Ventilation
اين مد ترکیبی از تهویه ارادی و تهویه کمکی است. ونتیلاتور در فواصل از پیش تعیین شده به کوشش تنفسی بیمار حساس (Sensitized) شده و به این کوشش بصورت تحویل یک تنفس کمکی مکانیکی پاسخ می دهد. در فواصل این سیکل های کمکی بیمار بطور ارادی با تعداد و حجم انتخابی خود، تنفس می کند و ونتیلاتور کمکی به این تنفسهای ارادی نمی کند. مثلاً اگر تعداد SIMV 6 بار در دقیقه تنظیم شود ونتیلاتور به بیمار اجازه می دهد که بطور ارادی تنفس نموده و هر 10 ثانیه منتظر اولین کوشش دمی بیمار می ماند، زمانی که کوشش تنفسی توسط بیمار صورت گرفت، همزمان ونتیلاتور نیز یک تنفس کمکی (اجباری) با حجم از پیش تنظیم شده تحت فشار مثبت همزمان با شروع دم به ریه ها تحویل می دهد. به عبارت دیگر دستگاه در هر مقطع 10 ثانیه ای به اولین دم بیمار پاسخ حجمی می دهد سپس تا 10ثانیه غیر فعال باقی می ماند و این سیکل های اجباری منطبق با دم تکرار می گردد.

7- مد تهویه ارادي (Spontaneous Ventilation)
در این مد ونتیلاتور هیچگونه تنفس اجباری یا کمکی به ریه های بیمار تحویل نمی دهد و بیمار تعیین کننده کل کار تنفسی بوده، حجم تنفسی و تعداد تنفس در دقیقه بستگی به کوشش تنفسی و توانایی عضلات تنفسی بیمار دارد. در این مد تنفس ارادی بیمار با درصد اکسیژن تنظیمی( Fio2 ) بر روی دستگاه صورت می گیرد و میزان حجم جاری دمی و بازدمی، تعداد تنفس، فشار راههای هوایی، درصد اکسیژن تجویزی و مقاومت و کمپلیانس راههای بیمار مانیتورینگ می گردد. در این مد CPAP و حمایت فشاری تهویه (PSV) می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

8- مد تهویه با حمایت فشاری (PSV (Pressure Support Ventilation)
این مد در برخی ونتیلاتورهای میکروپروسسوری تعبیه شده است. در مدهایی که در آنها امکان تنفس ارادی وجود دارد (Spontaneous, SIMV, IMV) می توان از مد تهویه با حمایت فشاری جهت تقویت کوشش تنفسی ارادی بیمار استفاده نمود. شروع دم توسط بیمار محرک اصلی شروع کار ونتیلاتور در این مد است. در این مد به دم ارادی بیمار کمک می شود. کاهش حجم جاری و افزایش تعداد تنفس ناشی از بکارگیری سایر مدها، در مد تهویه با حمایت فشاری قابل اصلاح و جبران است. از این مد جهت جداسازی موفقیت آمیز بیمار از ونتیلاتور کمک گرفته می شود. این مد فقط در بیمارانی که تنفس قابل قبول و معتبری دارند مورد استفاده قرار می گیرد چرا که تمام تنفس ها توسط بیمار انجام می شود.
یکی از مزایای استفاده از SIMV همراه با P.S آنست که در صورت آپنه، بیمار تعداد مشخصي از تنفس را با حجم از پيش تنظيم شده دريافت خواهد كرد.P.S به دو صورت High Level و Low Level مي تواند تحويل بيمار شود. زماني كه P.S همراه با PEEP استفاده مي شود، فشار دمي حداكثر(PIP) معادل با سطح P.S به علاوه مقدار PEEP خواهد بود.
عيب اصلي P.S آن است كه حجم جاري متغير بوده و بنابراين تضميني براي تهويه كافي آلوئلي وجود ندارد. در صورت كاهش كمپليانس يا افزايش مقاومت به علت فاكتورهاي مربوط به دستگاه يا بيمار، حجم جاري كاهش مي يابد. مثلاً در بيمار دچار برونكواسپاسم يا بيمار داراي ترشحات زياد در راه هوايي بايستي P.S با دقت مورد استفاده قرار گيرد.

9- مد تهويه با حمايت فشاري غير تهاجمي (NIPSV) (Noninvasive Pressure Support Ventilation)
اين مد شبيه تهويه با حمايت فشاري دمي (P.S) است اما در اينجا نيازي به راه هوايي مصنوعي وجود ندارد. حجم جاري، سرعت جريان و زمان دم بر حسب كوشش تنفسي بيمار، مقدار فشار تنظيم شده و تغيير در كمپليانس و مقاومت متغير مي باشد. نامهاي ديگر اين مد NIPPV و BLPAP است. تهويه با اين مد از طريق ماسك كاملاً فيكس شده با بيني صورت مي گيرد.

2570
0
 
4
دیدگاه ها