facebook googleplus instagram telegram

جابجایی عروق بزرگ

(TGA)

تعریف بیماری

جابجایی عروق بزرگ، یکی از نقص های مادرزادی شایع قلبی در کودکان است که در 20 تا 30 نفر از 100،000 کودکی که متولد می شوند وجود دارد.
در این اختلال، شریان های آئورت و ریوی جابجا می شوند. به عبارت دیگر به جای آن که شریان آئورت از بطن چپ منشا بگیرد و خون دارای اکسیژن را به سراسر بدن ببرد، از بطن راست منشا گرفته و خونی را که اکسیژن کمی دارد به سراسر بدن می برد و همچنین شریان ریوی به جای این که خون کم اکسیژن را از بطن راست به ریه ببرد تا اکسیژن گیری انجام شود، خون دارای اکسیژن را از بطن چپ به ریه ها می برد. بنابراین اکسیژن رسانی به بدن به طور مناسب انجام نمی شود و  در صورتی که نقص دیگری در قلب وجود نداشته باشد (مانند سوراخ بین بطنی یا دهلیزی) کودک در ساعات اول تولد شدیداً کبود می شود. البته ممکن است، کبودی با بسته شدن کانال شریانی چند روز بعد از تولد، مشخص شده و یا شدیدتر گردد.

عواملی مانند بیماری های ویروسی مادر در دوران بارداری (مانند سرخجه)، سن بالای 40 سال مادر، دیابت او و یا مصرف نوشیدنی های الکلی ممکن است در بروز این اختلال نقش داشته باشند.



علائم بیماری
  • کبودی و سطح پائین اکسیژن خون
  • افزایش تعداد تنفس  برای جبران کمبود اکسیژن
  • احساس صدای مخلوط شدن خون سمت راست و چپ قلب از دیواره قفسه سینه، در صورتی که بین بطن ها سوراخ وجود داشته باشد.

50 درصد از نوزادان دچار این نقص که درمان نشوند، در ماه اول و 90 درصد از آن ها در سال اول زندگی فوت می کنند.

تشخیص بیماری
  • وجود کبودی در بدو تولد که تجویز اکسیژن هم کمک زیادی به آن نمی کند.
  • اکوکاردیوگرافی، که ساختمان قلب و محل غیر طبیعی عروق را با روشی کاملاً بی درد و غیر تهاجمی نشان می دهد.
  • ممکن است برای مشخص شدن دقیق تر نقایص احتمالی به آنژیوگرافی قلب هم نیاز باشد.

درمان
  • تمرکز اولیه و فوری درمان روی فراهم کردن اکسیژن در سطح لازم و حفظ عملکرد قلب و ریه است.
  • در مرحله اول پس از تشخیص از داروی پروستاگلاندین استفاده می شود تا کانال شریانی را باز نگهداشته و اجازه مخلوط شدن خون اکسیژن دار با کم اکسیژن را بدهند.
  • ممکن است برای باز کردن سوراخ بین دو دهلیز و فراهم کردن شرایط اختلاط خون و حفظ سطح مناسب اکسیژن خون، از بالن های مخصوصی استفاده شود که از طریق رگ های ناحیه ران و یا ناف عبور داده می شود.
  • برای جلوگیری از ابتلا به عفونت های قلبی استفاده از آنتی بیوتیک قبل از هر درمانی ضروری است.
  • به محض ثابت شدن شرایط نوزاد، برای تصحیح عیب موجود باید جراحی انجام شود. هر چه جراحی سریع تر انجام شود، عملکرد قلب کودک برای آینده بهتر حفظ خواهد شد.
  • غالباً در جراحی تصحیحی این اختلال، دهلیز چپ به بطن راست ارتباط داده می شود یعنی جایی که شریان آئورت از آن منشا می گیرد. در واقع جراح، عملکرد بطن ها را وارونه می کند تا خون حاوی اکسیژن به تمام بدن برسد و خون کم اکسیژن به ریه ها برود و اکسیژن گیری کند.
  • نوع دیگر جراحی تصحیحی این اختلال بدین صورت است که طی یک جراحی قلب باز، شریان های ریوی و آئورت بریده شده و به محل طبیعی خودشان متصل می شوند تا عملکرد عروق طبیعی را در قلب انجام دهند.
  • انتخاب نوع جراحی با توجه به شرایط کودک و اختلالات دیگر قلبی توسط جراح انجام می شود.

آموزش بیمار

  •  جراحی این اختلال یک عمل سنگین محسوب می شود و کودک پس از عمل یک شکاف جراحی تقریباً بزرگ روی قفسه سینه خود دارد. معمولاً تا ثابت شدن شرایط کودک پس از جراحی، وی در بخش مراقبت های ویژه نگهداری می شود و سپس به بخش منتقل شده و 1 الی 2 هفته در بیمارستان می ماند. در این مدت، احتمالاً لوله ها و سیم هایی به بدن کودک شما متصل است که برای درمان وی ضروری هستند و به محض رفع نیاز و قبل از ترخیص، از بدن وی جدا خواهند شد.
  •  ضربان قلب کودک در این مدت کنترل می شود و در صورتی که نامنظم و غیرطبیعی باشد با استفاده از یک دستگاه کوچک که به سیم های نازکی که در پایین و کناز زخم جراحی قرار داده شده، به قلب ضربان داده می شود تا نظم مورد انتظار ایجاد شود. این سیم ها قبل از ترخیص کودک، به راحتی خارج خواهند شد.
  •  ممکن است پس از جراحی، برای تقویت عملکرد قلب نیاز به استفاده از داروهایی مثل لانوکسین باشد. پزشک و پرستار شما در مورد نحوه مصرف داروها و عوارض احتمالی آن ها شما را راهنمایی می کنند.
3670
1
 
3
دیدگاه ها
رقيه:
ولي من در ٤١سالگي بدون علايم متوجه اين نقص شدم و جراحي شدم
16
 
7

مجید:
بچه ما رو که دکتر میرزا آقایان مرکز طبی کودکان عمل کرد فوت شد. ایشون خیلی بی شخصیت هستن و عمل بچه من رو عقب انداختن که برسن به مریضهای که ازشون زیر میزی میگیرن
7
 
13