سیپروفلوکساسین

سیپروفلوکساسین


سیپروفلوکساسین‌ یک‌ داروی‌ ضدمیکروبی‌ رایج‌ است‌ که‌ در درمان‌ عفونت‌های‌ گوناگون‌ از قبیل‌ عفونت‌ پوست‌‌ ، برونشیت‌ ، سینه‌پهلو ( ذات الریه ) ، عفونت‌های‌ دستگاه‌ ادراری‌ ، گاستروانتریت‌ (اسهال‌ شدید) ، و نیز عفونت‌های‌ کلامیدیایی‌ و گنوره‌ای‌ (مثل‌ سوزاک ‌) به‌کار می‌رود.
این دارو از راه خوراکی به خوبی جذب میشود، اما جذب آن در حضور غذا به تاخیر می افتد. پس از جذب به طور گسترده در اغلب بافت ها و مایعات بدن منتشر می شود. دفع این دارو عمدتاً کلیوی است.

عوارض‌ جانبی‌:
اضطراب‌ ، گیجی‌ ، لرزش‌ دست‌ ، توهم‌ ، رفتارهای‌ غیرمنطقی‌ ، کمردرد ، ادرار خونی‌ یا کدر ، تب‌ ، یا تورم‌ پاها یا ساق‌ پا.

موارد احتیاط‌ و منع مصرف:

موارد کاربرد سیپروفلوکساسین

✅ عفونت‌ پوست‌‌
✅ برونشیت‌
✅ سینه‌پهلو
✅ عفونت‌های‌ دستگاه‌ ادراری‌
✅ گاستروانتریت‌(اسهال‌ شدید)
✅ عفونت‌های‌ کلامیدیایی‌ و گنوره‌ای‌

برای رقیق سازی و انفوزیون سیپروفلوکساسین می توان از سرم های زیر استفاده کرد :

🌺 سرم دکستروز ۵%

🌺 سرم نرمال سالین

🌺 سرم دکستروزسالین

🌺 سرم رینگر و رینگر لاکتات


 موارد مصرف :

سپروفلوکساسین در درمان عفونت های ناشی از باکتری های گرم منفی ( شامل سالمونلا، شیگلا ، کمپیلوباکتر، نیستریا و پسودوموناس ) مصرف می شود . این دارو دارای اثرات متوسط بر علیه باکتری های گرم مثبت ( شامل استرپتوکوکوس پنومونیه )، عفونت مجاری ادراری، عفونت مجاری ادراری ، عفونت های دستگاه گوارش ( از جمله تب تیفوئید ) سوزاک و سپتی سمی ناشی از میکروارگانیسم های حساس می باشد.

🌸 فارماكينتيك :

این دارو از راه خوراکی به خوبی جذب میشود، اما جذب آن در حضور غذا به تاخیر می افتد. اوج غلظت سرمی دارو 1-2 ساعت پس از جذب خوراکی به دست می آید. نیمه عمر پلاسمایی دارو 5/4- 5/3 ساعت است . پس از جذب به طور گسترده در اغلب بافت ها و مایعات بدن منتشر می شود. دفع این دارو عمدتاً کلیوی است.

🌼 مكانيسم :

سپروفلوکساسین از مشتقات فلوروکینولون ها، یک ترکیب باکتریسید است که از طریق مهار آنزیم DNA ژیراز، دوباره سازی ، ترجمه و ترمیم DNA باکتری را مهار می کند.

موارد منع مصرف :

مصرف این دارو در کودکان و نوجوانان به دلیل خطر بروز آرتروپاتی توصیه نمی شود.

هشدار :

عوارض :

عوارض جانبی شایع کینولون ها عبارتند از تهوع، استفراغ، درد شکم، اسهال، سردرد، سرگیجه، اختلال در خواب، بثورات جلدی، خارش، تب آنافیلاکسی، حساسیت به نور، افزایش اوره و کراتینین خون، اختلالات گذرا در آنزیم های کبد و بیلی روبین، درد عضلات و مفاصل، اختلالات خونی و تغییر در غلظت پروترومبین.

ميزان مصرف :

🍁 خوراکی :

• در بزرگسالان در درمان عفونت های مجاری تنفسی 750- 250 میلی گرم دو بار در روز
• در درمان عفونت های مجاری ادرار500 -250 میلی گرم دو بار در روز ( 100 میلی گرم دو بار در روز به مدت 3 روز در سیستیت حاد در زنان )
• در درمان سوزاک 250 میلی گرم به صورت مقدار واحد ( در صورت وجود عفونت مقاوم، 500 میلی گرم )
• در درمان عفونت پسودومونایی مجاری تنفسی تحتانی در فیبروز سیستیک، 750 میلی گرم دو بار در روز
• درسایر عفونت ها 750-500 میلی گرم دو بار در روز مصرف می شود.
• همچنین در درمان التهاب مزمن پروستات مقدار 500 میلی گرم دو بار در روز برای 28 روز مصرف می شود.

🍁 تزریقی :

• مقدار 400-200 میلی گرم دو بار، در طول 60-30 دقیقه ( عفونت پسودومونایی مجاری تنفسی تحتانی 400 میلی گرم دو بار در روز ) انفوزیون وریدی می شود.
• این مقدار در درمان عفونت های مجاری ادرار 100میلی گرم دو بار در روز در درمان سوزاک 100 میلی گرم یک بار در روز می باشد.

🍁 توجه : اگر چه مصرف این دارو در کودکان توصیه نمی شود، ولی در صورتی که منافع دارو بر مضار آن برتری داشته باشد، در کودکان و نوجوانان 17-5 ساله حداکثر تا مقدار 20mg/kg دو بار در روز از راه خوراکی (حداکثر تا 5/1 گرم در روز ) و 10mg /kg سه بار در روز از راه تزریق انفوزیون وریدی (حداکثر تا 2/1 گرم در روز) مصرف می شود.

تداخل :

• در صورت مصرف همزمان کینولون ها با داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی خطر بروز تشنج ممکن است افزایش یابد.
• داروهای آنتی اسید و مواد جاذب، جذب این دارو را کاهش می دهند.
• اثر وارفارین در صورت مصرف همزمان با سپروفلوکساسین افزایش می یابد.
• کینولون ها اثر ضد دیابت داروهای سولفونیل اوره یا سمیت کلیوی سیکلوسپورین را افزایش می دهند.
• جذب سیپروفلوکساسین در صورت مصرف همزمان با املاح آهن کاهش می یابد.
• سیپروفلوکساسین غلظت پلاسمایی تئوفیلین را افزایش می دهد.